SAMENwerken

Ik werk nu sinds ruim een maand op m'n nieuwe stekkie en het bevalt goed. Ik zit lekker in m'n vel ga met plezier naar mijn werk en heb er mijn draai inmiddels wel gevonden. Nou ben ik nogal het type eerst de-kat-uit-de-boom-kijken en inmiddels beginnen me een aantal dingen op te vallen. De meeste vrij onbelangrijk, maar met een ding zit ik nu toch te stoeien.

We zijn op 1 oktober met 6 nieuwe medewerkers op een groep van 11 begonnen. Van die zes komen er 4 vanuit een andere organisatie (fusie) en ik zie hen worstelen met de systemen en werkwijzes. Een is er al omgevallen (heeft twee weken thuis gezeten) en is inmiddels weer voorzichtig aan de gang. Een ander staat op het randje van en wat ik al aan zag komen gebeurde gisteren in het werkoverleg. Commentaar over en weer wat eindigde in tranen bij haar. En alhoewel er in woorden wel begrip voor hun situatie wordt getoond blijft het in daden achter. En tijdens die hele discussie heeft onze leidinggevende zijn mond niet opengedaan. En dat zit me nu dwars. Dus ik denk dat ik morgen maar eens een gesprekje aanga met hem, want ik vind dat we alles op alles moeten zetten om haar aan boord te houden, maar daar is naar mijn mening dan wel een schone taak voor hem weggelegd. Ik heb alleen het vermoeden dat hij dat nog niet (wil weten) weet en zich verschuilt achter de woorden "zo werken wij hier".  Misschien moeten een aantal dingen dan toch maar eens anders vanaf morgen.