Kalverliefde, vervolg

Een dikke vette belofte, hand erop en niet meer over praten, daarmee hebben grote zus en ik het voorval met de ringen (voor nu) afgesloten. De juwelier is inderdaad met zijn hele handeltje weer huiswaarts gegaan. Hij moet wel een vreselijke plank voor z'n kop hebben gehad om niet te zien dat hij te maken had met een stel wat op z'n zachts gezegd zeer typisch was. Mijn zus staat onder curatele dus kan zelf geen aankopen verrichten en dat weet ze donders goed, alleen worden dat soort dingen wel eens vergeten, zeker wanneer je vlinders in je buik hebt.

Nou is dat trouwen voor grote zus toch wel een ding. Ik herinner me nog dat het voor haar niet makkelijk was toen zusje en ik gingen trouwen. Weten dat dat voor jou niet gaat gebeuren maar dat je dat wel hel graag zou willen. Toen ze 1 1/2 jaar geleden 50 werd was haar grootste wens dan ook om in een "echte trouwauto" naar de feestlocatie te rijden. Zusje vond iemand die met een grote, witte Rolls Royce wel een toertje met haar wilde maken. Ik kan je vertellen een glimlach van oor tot oor. Maar ja, dat was alleen maar de auto natuurlijk en ik denk dat ze het zo graag allemaal echt zou willen. De hele rataplan, huisje boompje beestje net als ieder ander, maar dat is onmogelijk dat weet ze en dat vertellen we haar ook keer op keer. Maar weten en voelen dat zijn natuurlijk twee heel verschillende dingen en het is zo vreselijk lastig om erachter te komen wat er allemaal in dat koppie van haar speelt. Aan fantasie heeft ze geen gebrek, daar heb ik mijn hele leven al ervaring mee en daar kan ze het voor zichzelf en andere soms vreselijk moeilijk mee maken.

Zo ook een paar weken geleden toen ze dacht dat ze op de terugweg van de medische dienst, dat is vlakbij haar woongroep, dus daar mag ze dan alleen naartoe, dat het leuk zou zijn om even bij grote liefde T op zijn "werk" langs te gaan. En daar vertelde ze hem even doodleuk dat ze MOESTEN trouwen, want ze was zwanger!!! T in paniek, vertelde dit aan de leiding aldaar en die belden weer naar de leiding op de woongroep van grote zus. Er volgde een gesprek met beiden. Vriend T. was vreselijk opgelucht, we hebben ook helemaal niets gedaan, en zus beweert bij hoog en bij laag dat ze dit niet gezegd heeft.

Ik ben benieuwd wanneer ik weer een telefoontje krijg van de leiding.