Crea Thea

Gisteren moederdag. We besteden daar nooit al te veel aandacht aan, te commercieel, maar ja met een zoon van 9 kun je het ook niet gewoon voorbij laten gaan. Ik had hem in de week voor de meivakantie al met een grote plastic tas naar boven zien rennen om zijn knutselwerk te verstoppen. Nou is hij helemaal niet zo van het knutselen. Heeft er beter gezegd een broertje dood aan, al vanaf groep 1, van wie heeft hij dat toch, traktaties maken voor op school, het zweet breekt me uit als ik al die creatieve knutselwerkjes zie van andere moeders! Knutselen en tekenen vindt hij helemaal niets. Ik kreeg dat dan ook wel eens te horen op zijn vorige school. Nou hoefden ze me dat helemaal niet te vertellen, want als we dan op het 10 minuten gesprek kwamen en er in de klas een lange waslijn met kindertekeningen hing spotte ik van afstand al welke die van mijn zoon was. De mooiste :( maar niet heus.  Hij zit nu in groep 5 en dan is dat allemaal niet meer zo belangrijk, ik hoor de juf er tenminste niet meer over.

Gisterenochtend stonden mijn twee mannen al vroeg naast mijn bed aaargh ze weten toch dat ik graag uitslaap omdat manlief naar het voetballen moest, met een ontbijtje, knutselwerk en wensje. Het wensje moest ik zelf lezen, duh voorlezen is kinderachtig, maar dat had hij dan wel heeeeel netjes geschreven wat hij dus blijkbaar wel kan maar nooit doet. En toen mocht eindelijk het knutselwerk uit de plastic tas, een frietzak uhhh puntzak of zoiets, met een vliegertje erop geplakt en wat touwtjes. Daar kon ik dan wat indoen werd erbij gezegd. Prachtig hoor, helemaal mooi ahum. Ik zal er eens een mooi voor zo lang het duurt plaatsje voor zoeken!

Maar ik snap nu wel waarom zijn huidige juf nooit meer over zijn teken- en knutselwerk begint.

Juf is blijkbaar ook niet erg creatief  :o)  GELUKKIG!