Disco beat (boxer)

Wegens (enorm) succes 1 week verlengd

Weet je het nog? KLIK KLIK

Waren ze toch helemaal vergeten dat wij in het zuiden DEZE week herfstvakantie hebben! Hoe achtelijk dom kun je als gemeente zijn? Gelukkig ben ik de komende dagen vrij, maar dat betekent dus ook dat er de volgende week (want de boel moet natuurlijk ook weer een keer afgebroken worden gelukkig) weer niet geparkeerd kan worden. Dus nu loop ik sinds 1 oktober al iedere ochtend een halve marathon voordat ik op mijn werk ben. Wel weer gezond om zo de dag te starten, Hmpf. Natuurlijk heb ik er wel even een belletje aan gewaagd, want ik heb natuurlijk wel betaald voor de maand oktober. "Tsja, da's dan jammer, wij hebben er als medewerker van het stadskantoor zelf ook mee te maken" was de dooddoener. En op mijn vraag of ik als betaald vergunninghouder een vergoeding tegemoet kan zien in verband met de extra inkomsten die zij als gemeente nu genereren volgde een hartelijke lach. Tssss.

Alsof dat allemaal nog niet erg genoeg was liet ook de TV het afweten. Niks, nada, niente doet 'ie, dus nu zitten we al een paar dagen naar een schermpje maat pietepeuterig te kijken en dat is in de tijd van plasma en breedbeeld toch weer even wennen. Lief zit in het buitenland en ik kreeg de opdracht om op zoek te gaan naar de dichtstbijzijnde dealer van dat merk (want wij hebben natuurlijk weer een niet standaard merk wat niet overal wordt verkocht) uiteindelijk gevonden in T.ilburg. We kunnen hem brengen, maar ik heb natuurlijk geen flauw idee hoe ik dat ding van de muur moet krijgen. Een schone taak voor manlief wanneer hij morgenavond thuiskomt. Mocht je me de komende dagen tegen komen en je afvragen waarom ik zo met mijn ogen loop te knijpen dan weet je nu hoe dat komt.

Zo meteen eens plannen maken wat we de komende dagen zullen gaan doen. Kaartjes voor de bioscoop zijn al gereserveerd voor a.s. vrijdag in T.ilburg (twee vliegen in een klap, ben lekker efficiënt bezig), maar morgen moet nog even worden ingevuld. Misschien is de kermis een leuk idee ;)

Vanuit een vreemd perspectief

Niet alles is altijd wat het lijkt, het is vaak maar net HOE je het bekijkt

en vanuit welke hoek ;)

Wie strijkt die blijft

Toen ik gisteren veel te laat thuis kwam van het werk klonk er een lichte paniek door op het moment dat ik met de oppasoma de dag doornam.  Ze vertelde me allereerst hoe het was gegaan met mijn nieuwe poets interieurverzorgster. Ze liet me weten dat ze graag en lang koffie dronk nog wat moest wennen en de godganse tijd regelmatig vroeg wat en hoe ze de dingen  moest doen. Ze moet natuurlijk nog even haar draai vinden en ik ben allang blij dat ik na een half jaar zonder eindelijk weer iemand heb gevonden die mijn rotzooi wil opruimen, maar dat moet niet te lang gaan duren hè, dat wennen. Geduld is namelijk niet mijn sterkste eigenschap.

Maar waar hem de paniek vooral inzat was het feit dat de strijkplank door zijn hoeven was gegaan, met de poging tot het wegstrijken van de plooien in mijn gezicht heb ik hem wellicht iets te veel bellast ;) Waarom dan paniek hoor ik een ieder van jullie denken, we hebben het hier per slot van rekening slechts over een strijkplank, nou dat zal ik jullie eens haarfijn uitleggen.

Toen oppasoma ruim 9 jaar geleden vroeg of ze alsjeblieft op die schat van een zoon van mij mocht passen was ik blij verrast. Nog meer toen ze na een week vroeg of ik dan ook voortaan de strijk wilde laten staan, want dan had ze wat te doen als dat toen nog hummeltje van me lag te slapen. Want dat deed ze zo graag, strijken!!! Nou ik denk niet dat ik jullie uit moet leggen dat ik dat aanbod met beide handen aangreep en sindsdien nauwelijks nog een strijkijzer heb aangeraakt. Ja wanneer ik vrij ben of vakantie heb, want dan hoeft er niet te worden opgepast, wat dus maar zeer weinig voorkomt.

Vandaar dus paniek, want met een kapotte strijkplank kan er dus niet meer gestreken worden en dat vind ik ze niet fijn. Maar hij is weer "in da house" hoor, een gloedjenieuwe strijkplank, die ik maar nipt in mijn autootje gepropt kreeg, staat te wachten op de oppas. Ja dit soort dingen moeten razendsnel worden opgelost, want je moet er toch niet aan denken dat ze ontwenningsverschijnselen zou krijgen!

Niet alles is wat het lijkt

Zeg nou zelf. Ziet er best smakelijk uit toch.

Niet dus, toen de hele boel al in de oven stond viel mijn oog nog eens op de verpakking van het cakemeel en zag daar klein tussen de haakjes staan: 1/2 pak! En ik had er natuurlijk het hele pak ingemikt dus hij smaakte een beetje uhhhh......melig. En ook al deden zoonlief en ik een 1/2 pak (!) suiker in de slagroom de smaak van cakemeel bleef overheersen. Met dank aan mijnheer Koopmans voor de kleine lettertjes! Tsss

Ik wist het al, ben geen bakwonder ach ja, je probeert wel eens wat. Maar het plaatje is leuk....toch?

Heftig

Voor haar zus

Omdat ik weet hoe heftig deze dag is, voor jullie allebei.

Soms zit het mee, maar vandaag niet.

Het is nog steeds even wennen om iedere ochtend in de auto te stappen om vervolgens, in plaats van na 10 minuutjes, drie kwartier later pas op mijn werk te arriveren. De grootste frustratie zat hem niet zo zeer in de rit, maar vooral in het zoeken naar een (gratis) parkeerplek. Ik besloot vorige week dus maar om een parkeervergunning bij de gemeente af te halen zodat ik voor niet al te veel op een groot parkeerterrein vlak voor de deur kan parkeren. Ik kon het meteen regelen en na betaling kreeg ik de vergunning meteen mee.

Vanochtend reed ik dus heerlijk relaxed naar het werk. Het verkeer zat niet al te veel tegen en na dik een half uur kwam ik, met mijn vergunning in de aanslag, bij het parkeerterrein aan. Maar wat schetste mijn verbazing, ik kon er niet op. Alles was afgezet met rood-wit band. Komend weekend begint de kermis en die vindt plaats OP MIJN PARKEERTERREIN!!!! Vandaag werd gestart met de opbouw Aaaaarrgghh. Dus toen kon ik weer, helemaal niet ZEN meer, op zoek naar een alternatieve parkeerplek, waardoor ik dus veel net te laat op mijn werk kwam. En dat vind ik dus niet fijn om zo mijn werkdag te starten. De komende twee weken wordt het dus weer zoeken zoeken zoeken grrrr.

Zojuist zag ik bij popstars Dean Saunders, broer van Ben (Voice of Holland), de sterren van de hemel zingen. Dat bewijst maar weer eens dat een goede stem in de genen zit en blijkbaar ook de X-factor. Laat ik beiden nou niet hebben meegekregen.

Online!

Ik ben er weer hoor! Ik was gecrashed. nou ja de PC dan. Hij sloeg spontaan op een blauw scherm waaruit op te maken viel dat er iets helemaal niet goed was en wat we ook probeerden, telkens volgde er dat blauwe scherm dus moest de computerboer er aan te pas komen. Harde schijf kaduuk en intern geheugen naar zijn grootje. Dus dat was rustig de afgelopen week, althans hier dan. Niets gelezen, geen berichtjes achter gelaten.

Verder was het natuurlijk de eerste werkweek in mijn nieuwe job en ik kan wel zeggen dat ik het helemaal leuk vind. Het is wel heel verfrissend om tussen allemaal nieuwe gezichten te zitten. Geen (voor)oordelen van beide kanten en elkaar gewoon op 't gemakkie gaan leren kennen. De reistijd is ook goed te doen, het grootste probleem was nog het vinden van een parkeerplaats want da's natuurlijk het nadeel van werken in de grote stad. Maar na een paar dagen ben ik naar het gemeentehuis gestapt en heb een parkeervergunning aangevraagd voor een parkeerterrein pal voor de deur. Dus ook geen gestress meer 's ochtends door het zoeken naar parkeerruimte, heerlijk ZEN kom ik dan op mijn werk aan.

Zo nu zal ik eens wat bij gaan lezen want ik zal wel wat gemist hebben, zelfs op het werk heb geen gelegenheid gehad om even langs te komen. Tot Snel!

Ik spreek uit ervaring!