Ga toch lopen!

Gisteren de hele dag gewerkt. Begon al goed met het wachten op een afspraak die niet op kwam dagen, vorige week hetzelfde liedje. Liet me weten. toen ik hem belde waar hij bleef, dat hij aan de reeskak was en het er dus niet op wilde wagen bij mij aan te schuiven. Liever niet nee, dus ons gesprekje moest dan maar een weekje wachten. Ga ervan uit dat een buikgriepje dan wel weer voorbij is. Maar vanochtend zat ik dus voor de tweede keer in een week voor nop te wachten op die L*L. Ik kan daar niet tegen, het lijkt wel of het tegenwoordig maar heel normaal is om een afspraak te maken en net zo lekker gewoon niet op te komen dagen, ik noem dat gewoon ONFATSOENLIJK. Rij ik dan tot twee keer toe voor op-en-neer! Heb zelfs de moeite niet genomen hem nog te bellen, de hele rattaplan, tezamen met een (on)aardig briefje in een envelop gemikt en bij de post gedaan. Hij ziet maar of hij eruit komt!

Dan waren we ook nog eens in de blijde omstandigheid dat we eens een keer dik in de bezetting zaten en alle bureaus al waren ingenomen, met als gevolg dat ik maar een hokje op ben gaan zoeken om de rest van de dag in te werken. Dat vind ik toch ZOOOO ongezellig, de hele dag in een aquarium. Ik ben iemand die juist graag onder de mensen is en wanneer ik een hele dag alleen wil zijn doe ik dat wel thuis. Het is dan net of ik er wel ben maar niet besta. Komt niemand eens vragen of je ook een bakkie lust, mis alle pikante roddels die de ronde doen en ik wordt ook niet afgeleid. Met als gevolg dat ik bergen werk heb verzet, dat dan weer wel *zucht*

Vandaag lekker vrij, en de voormiddag heb ik een paar uurtjes “doehetlekkerrustigaan” gepland bij voorkeur in de tuin. Vanmiddag is zoonlief vrij en hij wilde afspreken met een vriendje dus dan is het gedaan met de rust, maar het ergste komt daarna. De avondvierdaagse!
Première voor hem en voor mij, want in het vorige dorp leefde dat niet zo, maar nu loopt zowat de hele klas mee, dus hij wilde ook, 5 km en het liefst wilde hij nog dat ik ook mee zou lopen, maar daar heb ik me mooi onderuit kunnen kletsen. Nou stikt het kind van de schoenen (wat wil je met een schoenenboer als vader) maar ik zit me nu wel te bedenken op welke ik hem het beste het bos in kan sturen? Misschien toch maar de meest afgetrapte die lopen toch altijd het prettigst?!

Zo en nu ga ik eens lekker met de beentjes omhoog (denk ik)!